– Ile kosztuje nas obecność w Unii Europejskiej? Czy dla Polski to jest zysk czy strata? – takie pytanie zadał Patryk Jaki z Solidarnej Polski i zlecił przygotowanie raportu, który by dał odpowiedź na te pytania, prof. Zbigniewowi Krysiakowi ze Szkoły Głównej Handlowej i prof. Tomaszowi Grosse z Uniwersytetu Warszawskiego. Raport został zaprezentowany 20 września podczas konferencji jaka miała miejsce w Sejmie.
Patryk Jaki już na początku konferencji prasowej podkreślił jaki cel przyświecał przygotowaniu tego raportu:
– Z punktu widzenia polskiej racji stanu bardzo ważne jest to, abyśmy mieli uczciwą dyskusję i uczciwe liczby na temat tego ile Polska zyskała w sensie finansowym od 2004 roku, ile straciła i jaki jest bilans. Bardzo często od polityków zachodnich słyszymy, że Polska traktuje Unię Europejską jak bankomat. Otóż pokażemy, że to nie jest prawda. Sprawę najczęściej przedstawia się w ten sposób, że Polska otrzymuje fundusze europejskie tylko dlatego, że wszyscy chcą Polsce tylko pomóc i nie mają w tym żadnego interesu i wszędzie widzicie państwo tabliczki, że to jest finansowane przez Unię, to jest finansowane przez Unię… Nie pokazuje się całego kontekstu. Cały kontekst brzmi w ten sposób: jak wchodziliśmy do Unii Europejskiej gwarantowane fundusze były opłatą za dostęp do polskiego rynku. (…) Było wiadomo, że jak zgodzimy się na wspólny rynek to duża część polskiej gospodarki zostanie skolonizowana przez firmy zachodnie i te fundusze, które otrzymujemy mają zrównoważyć to co było wiadomo, że od samego początku się stanie. Dlatego chcemy pokazać szerszy kontekst.
Jaki podkreślił, że nie chodzi tylko o same przepływy finansowe, ale również o pewien model w którym „Polska jest tylko częścią w łańcuchu produkcji”:
– Na przykład jeżeli firma niemiecka buduje jakiś produkt to Polska ściąga dla tej firmy części z Chin, Polska coś tam montuje i to trafia do Niemiec i zyski główne z tego produktu płyną do firmy niemieckiej. Prof. Krysiak we wstępie do prezentacji raportu i tabeli pokazującej „Bilans Polski w UE” wskazał na główny problem z jakim boryka się dzisiaj gospodarka UE:
– Podeszliśmy z prof. Grossem do tej analizy patrząc na coś co jest ważne z perspektywy gospodarki Unii Europejskiej, a mianowicie na to czy ta gospodarka jest efektywna, dlaczego staje się coraz mniej efektywna. Ta perspektywa jest chyba bardzo ważna jeśli chodzi o analizy ekonomiczne. Jeżeli dzieje się coś z redukującą efektywnością, a z tym mamy do czynienia, to trzeba sobie zadać pytanie, jakie są przyczyny.
Sam bilans zysków i strat dla Polski jest w efekcie naszej obecności UE na minus. To mogło zaskoczyć wielu zwolenników Unii Europejskiej, którzy byli przekonani, że na obecności w Unii Europejskiej tylko zyskujemy. Tymczasem finansowo przedstawiony przez profesorów Krysiaka i Grosse bilans wygląda wręcz niekorzystnie. Polska straciła wg tego raportu w latach 2004-2020 aż 535 mld złotych.
Rachunek jest prosty. W latach 2004-2020 Polska otrzymała 593 mld złotych netto, z Polski firmy unijne wytransferowały w tym czasie 981 mld. Uwzględniając tylko ten czynnik strata dla Polski wynosi 388 mld zł. Ale dochodzi jeszcze „eksport Polski do UE uwzględniający wielkość wsadu z importu”, który również jest na minus i wynosi 147 mld i to w sumie daje wspomnianą stratę 535 mld zł.
(JW)
Link do całej konferencji w Sejmie pt. Saldo transferów finansowych między Unią Europejską a Polską:
